-
Bu dünyada insan, bir muammadır. Bundan bir on yıl evvel, evden yola çıktım. Elbruz Dağları’nda bir başıma bir gece geçirdim, o gece ne olduysa oldu bana. Altımda şahin yuvası, alnımda kara saç, üstümde eski püskü şeyler, saçımdan daha kara bir bahtla yıldızlara baktım. Tepeden Gazorkhan köyünün ışıklarına ve uzun uzadıya göklere baktım. O gece ne…
-
Aynı sözlerin üstüne basa basa yürüyorum. Bu sözler, bana göre çok yüksek sözler, içinde bir şarkı var. Bu sözler, öyle sözler ki, söylense kınından sıyrılır, öyle sözler ki, insanı yolda bırakır, yüksekten aşağı insanı bırakır. Söyledim tabi, çokça söyledim, ama söylemek sözün nişanını vurmuyor. Ben kendi kendime söyledim, ayakta durdum, bir sabaha karşı balkondan ışıklara…
-
Çöpçüler ayazı süpürüyor, fırıncılar üçe beşe katlanan ekmeği büyütüyorlardı ellerinde, insan bir yere gelince keder azalıyor sanıyor, oysa kederin ne hayatla ne de yaşamakla ilgisi var. Hayat büyük bir yanılgıdan ibarettir. Adam silahı doğrulttuğunda, kurşun yemiş olmanın tecrübesiyle gözlerimi bile kırpmadım, daha kötü ne olabilir ki dedim, oldu. Şu kara çocukla beni makamına, huzuruna çağırıp,…
“öyle bir kelime söyle ki hiç eksilmesin”